2011 Yazında yaptığımız Rodos kaçamak tatilinden son derece mutlu döndük. Nedense Rodos hakkında bende daha önce oluşmuş negatif bir önyargı vardı. Çok kuru, neşesiz bir yer gibi geliyordu. Zira 1991 yılında yaptığımız Yunan adaları turunda daha çok, küçük ve sevimli Yunan adalarını ziyaret etmiş ve çok memnun dönmüştük ama bu gezimiz sırasında Rodos için aldığımız bilgiler genelde bu yönde idi.
Ada 1300 lerde gelen St. John şövalyeleri zamanında altın dönemini yaşamış. Ardından Venedik ve ardından da Osmanlı döneminde ada bir çok yapı ile donatılmış. Osmanlı tam 380 yıl boyunca adayı yönetmiş. Lozan ile ada yönetimi İtalyanlara geçtiğinden burada mübadele yaşanmamış. O nedenle de hala adada 3000 – 4000 Türk yaşamakta. Fakat çarşıda konuştuğumuz Türk esnaf, Türkçe konuşurken bile tedirgin, alçak sesle konuşuyor. Fakat sesini yükselten bir tek esnaf var o da Sokrates caddesindeki 400 yıllık Türk kahvesinin sahibi Bekir amca.
Bekir amca uzun yıllardır bu baskı altında yaşamaktan psikolojik olarak bir hayli yorulmuş. Lafını hiç esirgemiyor. Adadaki sağlık sisteminin kötülüğünden giriyor, gördükleri baskıdan çıkıyor. Türk hükümetinin buradaki Türklere hiçbir desteği olmadığından dert yanıyor. Bunları da diğer esnaf gibi sessiz söylemiyor. Adeta yüksek sesle haykırıyor.
Bu her tarafı tarih kokan kahvede oturup çaylarımızı içiyoruz, kahvemizi höpürdetiyoruz ve bir yandan da Batur’la bir tavla partisi tamamlıyoruz. Kahve sanki bir ören yeri gibi, zemin belli ki en az 200 yıllık tüm Yunan adalarında bolca kullanılan Podima bezeli. Ahşap sandalyeler sonradan eskitme değil, gerçekten eski.
Çay haşlama, kahve ehh ama eğer Rodos’a geldiyseniz mutlaka oturup bir nefes alın bu mekanda, nasıl olursa olsun Bekir amca’nın bir çayını için.
Bu hoş ambiansı terkederken çay ve kahve başına sıkılarak 6 Euro alan Bekir amca belli ki kendide fiyatın yüksekliğinden rahatsız. Ama ifadesi “ne yapalım işletmenin dönmesi için gerekli” der gibiydi.
Ayla için bir cevap yazın Cevabı iptal et